Possible topics of interest include, but are not limited to:
▶️Architecture
Scaling issues of blockchains
Cryptographic algorithms and protocols for blockchains
Permissioned and permissionless blockchain designs
Formal specification of Blockchain behavior
Proof-of-work/ proof-of-stake algorithms
Distributed consensus algorithms and protocols
Peer-to- peer communication protocols
Identity, identification and trust
Atomic swaps and cross blockchain communication
▶️Smart contracts
Smart contract programming languages and VMs
Workflow automation
Formal verification of smart contracts
Smart Contract Testing (SCT)
Smart Contracts Software engineering
▶️Privacy and Security
Privacy and anonymity-enhancing technologies
Confidentiality
Security of blockchain protocols
Attacks on existing blockchain protocols and platforms
Fraud in cryptocurrencies, contracts and blockchain
Privacy and anonymity-enhancing technologies
▶️Blockchain Applications
Finance
Internet of Things
Supply chain management
Notarization
E-government
Energy/Smart Grid
Copyright management
Credentials in Education
…
▶️Cryptocurrencies
Economics of cryptocurrencies
Analytics, prediction of cryptocurrency markets
Privacy and anonymity
Fraud detection and financial crime prevention
▶️Operations
Forensics and monitoring
Real-world measurements and metrics
Test-beds and platforms
▶️Societal aspects
Usability and user studies
Governance
Regulation
Legal implications of smart contracts and virtual currencies
Censorship
Developing countries and blockchain adoption
▶️Standardization and Interoperability
Interplay between Blockchains
Interoperable Smart Contracts
Directory of public / private Blockchains
قابلیت اطمینان در حقیقت احتمال موفقیت در انجام وظیفه است، یا احتمال اینکه سیستم یا مجموعه بدون وقوع خرابی به وظایف تعیین شده با محدودیتهای تعیین شده در طراحی (مانند محدوده زمانی و مکانی) و در شرایط کارکردی مشخص(مانند دما، رطوبت، ارتعاش و...) عمل کند.
تعریف قابلیت اطمینان بر تعریف وقوع خرابی و عیب بنا شدهاست. برای مدلسازی قابلیت اطمینان روش های مختلفی وجود دارد. روش های مبتنی بر آمار و اطلاعات آماری ناشی از عملکرد و تعیین تعداد خرابی و همچنین بررسی فیزیک خرابی. در روش جعبه سیاه سیستم در کل بررسی میشود و در روش جعبه شفاف ساختار سیستم و اجزاء مورد توجه قرار می گیرد و برای اندازه گیری قابلیت اطمینان یک سیستم ابتدا سیستم به اجزایی شکسته میشود و قابلیت اطمینان سیستم برحسب قابلیت اطمینان اجزای آن بیان میگردد. برای محاسبه قابلیت اطمینان هر جزء براساس دادههای آماری در دسترس، مدلی برای نرخ وقوع خرابی انتخاب میشود و پارامترهای آن براساس دادههای موجود تخمین زده میشوند یا با شبیه سازی و دانش مهندسی وتجربه افراد خبره نرخ خرابی تخمین زده می شود. در روش های مهندسی تعیین مدل و مکانیزم خرابی بسیار مهم است.
دو تابع اصلی در بررسی رفتار وقوع خرابی، توابع چگالی وقوع خرابی (f) و نرخ مخاطره (z) هستند. در یک بازهٔ زمانی خاص، چگالی وقوع خرابی برابر نسبت وقوع خرابی های رخ داده در آن بازه به کل جمعیت اولیه عناصر، تقسیم بر طول بازهاست. به عبارت دیگر این تابع سرعت میانگین (یا سرعت کلی وقوع خرابی ها) را نشان میدهد. ولی نرخ مخاطره را میتوان سرعت لحظهای وقوع خرابی ها دانست که برابر است با نسبت تعداد وقوع خرابی ها در بازه به تعداد عناصر سالم در ابتدای بازه، تقسیم بر طول بازه.